Mijn ervaring met reflux
Ik glimlach, maar vanbinnen huil ik. Het lijkt bijna een hype, zo vaak hoor je dat kindjes reflux hebben. Het komt ook steeds vaker voor helaas. Over de oorzaken hiervan zal ik het in een andere post nog wel eens hebben. Voor nu deel ik mijn ervaring met mijn refluxbaby!
Een lange bevalling achter de rug van 19 uur die eindigde in het ziekenhuis en daarna de borstvoeding die niet op gang kwam. Houd hoop hoor als je dit leest en ook struggles hebt: bij mijn tweede geef ik na een jaar nog steeds! Revi was nog maar 2 dagen oud en de kraamhulp vond dat Revi inderdaad wel erg veel huilde en het konden nog geen krampjes zijn. Hij spuugde ook erg veel en moest daar hard bij huilen.
❌ Hij kon niet liggend slapen dus hij sliep in de draagzak..
❌ Toch nog even proberen in het bedje, maar dan schuin op verhogers..
❌ Had hij misschien toch honger? Nog meer kunstvoeding geven..
❌ Zijn het dan toch krampjes? Buikje masseren, fietsen met de beentjes, maar ook infacol en sab simplex hebben we geprobeerd..
❌ Slapeloze nachten, afwisselen met de draagzak, wiegen en op ons slapen..
Het consultatiebureau
Ik hield alles bij. Voeding. Slaap. Onrust. Een enorme controlfreak werd ik er van. Om maar een stevig verhaal over te kunnen dragen aan het consultatiebureau. Want ik kende de verhalen waarin ouders niet serieus worden genomen bij hun eerste kindje. Ook daar kreeg ik in eerste instantie de standaard adviezen mee naar huis: ga de voeding maar indikken, omhoog houden na de voeding, etc.
Wist ik toen maar wat ik nu weet!
Anyway. Na 5 weken was ik (zelf huilend) weer met Revi in de draagzak bij het consultatiebureau. Dit kon gewoon niet langer. Verschrikkelijk trouwens dat je destijds je partner niet mee naar binnen mocht nemen thanks to tante Corrie.. Na een onderzoek door de verpleegkundige ging ze jeugdarts er toch maar bij halen. Revi begon daar “gelukkig” net zo te huilen, slikken/herkauwen en spugen als thuis. Nu konden ze tenminste eindelijk zien wat er aan de hand was, ook al was het ZO zielig voor die kleine man om zo over zijn toeren te zijn.
Het ziekenhuis
De jeugdarts belde ter plekke met de kinderarts in het ziekenhuis. We konden pas over een week terecht, maar we mochten al meteen een recept ophalen voor maagzuurremmers. We kregen Nexium. Dit zijn een soort oplosbare bolletjes. Revi moest er steeds enorm van spugen, hij kon het niet binnen houden.
Helaas kregen we geen ander recept, pas toen we bij de kinderarts in het ziekenhuis waren geweest. In het ziekenhuis was het overduidelijk voor de arts. Ze erkende dat hij veel spanning in zijn lijf had en dat samen met mijn verhaal gaf de conclusie dat hij verborgen reflux had. Ze legde uit dat verborgen reflux nog heftiger is: de maaginhoud passeert de slokdarm niet 1x (zoals bij spugen), maar 2x. Ze zei ook dat het eigenlijk net accuzuur is, dus dat het echt wondjes en een ontsteking kan veroorzaken in de slokdarm.
Jeetje, arm kind. Wat had ik met hem te doen.
Gelukkig werden we dus echt serieus genomen. We kregen andere medicatie, omeprazol drank. Daarnaast gingen we aan de slag met een medisch pedagogisch medewerker. Wat een topper was zij. Zij heeft ons zoveel geleerd over slapen, ritme, slaapsignalen. Dingen waarvan ik nu denk: hoe konden we dit niet van tevoren weten? Waarom heeft niemand ons dit verteld? Want heel eerlijk, zodra je kind medisch gezien ook maar iets heeft, zijn alle normale babydingen ook ineens het moeilijkste van de wereld. Ik had alleen maar stress en was met niets anders bezig dan met een huilende baby. Verschrikkelijk.
WAT een verschil
Maargoed, met de medicatie hadden we dezelfde dag nog een ander kind. En nee, dit is GEEN promotie voor het vragen om medicatie. Ik leg in een ander blog graag uit wat er allemaal eerst onderzocht kan/mag worden rondom reflux voordat je aan medicatie begint. Medicatie is een laatste redmiddel. Medicatie heeft ook weer invloed op de darmen van jouw kindje en die darmen hebben weer heel veel met slaapkwaliteit en gezondheid te maken. Hoe dan ook: we hebben met 4 maanden een poging gedaan af te bouwen met de medicatie, maar dit was te vroeg. De onrust was binnen een dag terug en we mochten toen nog een tijdje doorgaan. Met 6 maanden was het eindelijk zo ver: het lukte om af te bouwen. Wat fijn!
Slapen..
Doordat die eerste maanden met een refluxbaby niet makkelijk zijn geweest voor hem en ons, is die slaapbasis nooit zo lekker ontwikkeld zoals bij de meeste kindjes. We hebben hem uiteindelijk onder andere ingebakerd. Revi is en was ook een kind vol temperament. Dat maakte het een pittige combinatie. Inmiddels is Revi 3 jaar en ik kan zeggen dat hij een HEERLIJKE slaper is! Hij doet geen dutje meer overdag en slaapt alle nachten door. Tenzij er iets is natuurlijk, zoals ziek zijn. Dan wordt elk kind wel eens wakker!
Baby’s met reflux zijn pittig, je hebt echt een andere ervaring dan bij rustige, “normale” baby’s. Revi is de aanleiding geweest dat ik doe wat ik nu doe. Andere ouders begeleiden bij het helpen fijn te slapen. Die medisch pedagogisch medewerker was wie ik wilde zijn. Hulp voor ouders die niet meer weten waar ze het zoeken moeten.
Nu kan ik vol trots zeggen: ik ben Kirsten van Slaapwolkje. Kinderslaapcoach en onrustdeskundige voor kindjes van 0 tot 4 jaar. Ik heb daarnaast een master afgerond: het darmmicrobioom en de eerste 1000 dagen. Enorm waardevolle informatie als het gaat om slapen, hechting, onrust en alle linkjes die we daarbij kunnen leggen!
Struggle jij met slapen of onrust, zoals reflux? Schroom dan vooral niet om mij een bericht te sturen. Je weet pas hoe fijn het kan zijn met een baby als je de onrust aanpakt bij de oorzaak en niet puur aan symptoombestrijding doet. Stuur me dus gerust een bericht!